Kuplecik, słowo to dziwnie brzmiące, a jednak
niektórych za serce chwytające On wieść nieść
ma radosną, dusza ma być rozśpiewana a radość
biesiadników nieskrywana. A jednak słowa tego
znieść nie mogę i budzi we mnie uczucia wrogie.
W czym tkwi przyczyna odgadnąć nie mogę
i dlatego w sercu mym mam trwogę.
Nie, nie myśl tylko drogi bracie, że przyczyna jest
z Twej strony bo wyszło z „pióra” Twojego.
Drażni mnie niepomiernie i zdziwienie budzi.
Skąd tyle wrogości do słowa tak śmiesznego i tak
rzadko używanego. Gabi
Kategoria: Wiersze
| Dodaj komentarz