Płaczę a moje serce kołacze.
Proszę zostań i pisz.
Po co zrywać to, co tak
misternie utkane.
Lepiej tkać dalej,
jak pająk swoją pajęczynę,
w którą my jak muchy będziemy wpadać,
i o Twoich pięknych wierszach opowiadać!
Z nami zawsze będziesz się radować,
a więc nie warto uciekać i się chować.
Kwiatkom też można poświęcić wiele,
a przy tym tworzyć mój aniele.
Poezja to życia kwiaty,
które trzeba podlewać,
chociaż na raty.

Kochani zmieniłam tytuł,
bo już nie płaczę.
Po Waszych komentarzach łzy osuszyłam,
i makijaż nałożyłam.
Do góry skaczę a moje serce,
choć w lekkiej rozterce,
już tak nie kołacze!
Każdy ma prawo do swojej decyzji,
a my pokornie to przyjmujemy
i z nadzieją wyglądamy,
że może ją kiedyś zmieni.

Kiedy zrozumiesz, że wszystko już było,
ale nic się nie spełniło.
Gdy poczołgasz się mozolnie do góry,
z hukiem spadniesz , z tej pięknej chmury.
Czy zrozumiesz swój błąd niepomierny,
i wszystkim, we wszystkim będziesz wierny.
Twarze się rozpromienią,
westchniesz cały rozanielony
i z dumą powiesz,
tak to nie był czas stracony.

Kiedy zrozumiesz, że wszystko już było,
ale nic się nie spełniło.
Gdy poczołgasz się mozolnie do góry,
z hukiem spadniesz , z tej pięknej chmury.
Czy zrozumiesz swój błąd niepomierny,
i wszystkim, we wszystkim będziesz wierny.
Twarze się rozpromienią,
westchniesz cały rozanielony
i z dumą powiesz,
tak to nie był czas stracony.

Bomba tyka.
Ty o tym wiesz.
Jak długo jeszcze to będzie trwać.
Każda minuta ostatnią być może,
i tylko Ty wiesz o tym mój Boże
Niepewność dręczy, powoli zabija.
Myślisz czy to się skończy.
Co jeszcze dojdzie do tego co jest ?
Ciało obręcz objęła, skręciła na prawo,
co napawa coraz większą obawą.
Co jeszcze dojdzie do tego co jest ?
Gdy znowu zamkną następne naczynie,
czy to odejdzie, na zawsze minie.
Obawa i trwoga zlewają się w jedno
a oczy ze strachu bledną.
Dzieci też patrzą z niepewnością,
czy jeszcze w sercu mamy goszczą.
Czy ból pozwala dostrzec ich istnienie,
czy zostało już tylko cierpienie.
Idziesz niezgrabnie,
patrzysz wciąż w bok,
czy jeszcze zrobię następny krok.
Nadzieja uciekła, obawa została,
że niedokończona została ta sprawa.
Co jeszcze dojdzie do tego co jest.
Ja ciągle wierzę, że dobrze jest,
bo przecież dobry Bóg ma ten gest.

Kochani dziś całą Społeczność Bejową
proszę o modlitwę, o zdrowie dla młodej Mamy,
która wczoraj doznała kolejnego wylewu.
Serdecznie dziękuję.
Nie oczekuję, dziś punktów,
nawet wpisów, które zawsze mnie cieszą.
Dziś Wszystkich proszę o MODLITWĘ!
Dziękuję!

Widzisz serce Ci podałam.
A Ty nim wzgardziłeś.
Tak lekko się oddaliłeś.
Myślisz, że to nie boli.
Co jeszcze dołożysz
do mojej niedoli.
Tak ono mocno krwawi.
Czy to Ciebie od złego wybawi.
Na próżno szukasz drogi spełnienia.
Gdy obok Ciebie mnie nie ma.