Każdy pochwał jest spragniony. Każdy czeka na
ukłony. Ale kto, kogo ma wychwalać, stawiać na
piedestały. Taki smutny Polak mały! Kto pierwszy
rzuci dobre słowo. Kto pierwszy zauważy zalety
drugiego. Chyba ten co zrozumie, że drugi
człowiek jest mu bratem i do nikogo nie
podchodzi z batem. Chyba ten co zrozumie,
że ważniejsza jest miłość, niż Jego wyższe
mniemanie, że jest ponad wszystko, że do niego
należy świat cały, ale tak przecież uważają tylko
małe i duże cymbały. Gabi
Kategoria: Wiersze