Archiwum dla Sierpień, 2021
Cuda tu powstają, nie dla mamony,
ale dla duszy pokrzepienia,
dla zniesienia cierpienia,
troskami się podzielenia.
Rosną jak grzyby po deszczu
dla człowieka ratowania,
czytania, pięknych refleksji,
zastanowienia nad życiem.
Dla marzeń co na dnie serca są.
Dla uśmiechu i gorzkich łez,
i czego jeszcze tam chcesz.
Cuda tu powstają nie dla mamony…
Ratunku ktoś woła
ale nikogo nie ma dookoła.
Ratujcie rodacy,
bogaczy nie ma, zostali biedacy.
Ratujcie, bo zawierucha nadciąga,
a on samotnie się błąka.
Ratujcie, bo sił już nie ma,
a on strasznie się poniewiera.
Nikt nie słyszy, nie odpowiada,
biada człowiekowi biada.
Nikt nie przystanie, ręki nie poda.
A uratować może tylko pokora i zgoda.
Pamiętaj człowieku,
że nigdy nie jesteś sam,
nawet gdy ziemia i serce
w posadach drży.
Dla Niego zawsze najważniejszy
jesteś Ty.