A myślałam, że zawsze będziesz,
że nikt mi Ciebie nie odbierze,
że zawsze będziemy Ty i ja.

Razem na zakupach.
Za rękę chodzić do kina.
Razem zjeżdżać na sankach,
razem będziemy śnić.

Nagle zrozumiałam,
że tak zawsze nie będzie,
że przyjdzie dzień,
kiedy jedna z nas odejdzie.

Tak, szybko to się stało,
widocznie tak być musiało.
Dlaczego tak tęsknimy,
dlaczego smutek wciąż trwa.

Nieodgadniona jest dusza człowieka.
Do przodu wciąż gna,
a serce nie zapomina,
i ciągle tak mocno łka.

Być z Wami to piękny dar,
najcenniejszy bez dwóch zdań.
Tyle piękna, cudnych myśli,
i co Komu dziś się przyśni.

Miłość kwitnie, gorzkie żale,
tu się czujesz doskonale.
Czasem wkroczy też zwątpienie,
z nagła wielkie serca drżenie.

Myśli krążą jak zły duch,
czy nadzieja wróci znów.
Ktoś przekopał złote góry,
ale nadal jest ponury.

Być z Wami to piękny dar,
w nim zaklęty wielki czar.

I stanie się cud.
I chleba będzie w bród.
I miłość się rozleje,
jak gotowane mleko.
I płaczu nie będzie.
I gorzkich, słonych łez,
bo zabierze je bies.
I tany będą do białego rana.
Brat brata do serca przytuli,
i plany na przyszłość będą snuli.
I wzniosą się ponad gniew i chmury.

Mówię Wam tak będzie,
jeżeli rozumu nam przybędzie.

My na północy, ród kaszubski,
a z drugiej strony Ślązacy mili.
Tam ludzie dobrzy, wielce życzliwi,
marzą, pracują w wielkim trudzie.
Codzienne troski, walka o chleb,
bo takie życie po prostu jest.
Do Matki Bożej Królowej Morza
wiernie wędrują każdego roku,
witani serdecznie przez Kaszubów.
Razem na wieki w zgodzie i trudzie,
bo tacy w Polsce są wielcy ludzie.
Z modlitwą na ustach,
proszą na kolanach,
o pomyślność dla Ojczyzny,
Boga Ojca – naszego Pana.

A to wersja po poprawkach Mariat:

Bracia jak ptaki z jednego gniazda

My na północy, ród kaszubski,
a na południu Ślązacy mili.
Sporo podobieństw – dobrzy, życzliwi,
marzą, kochają tak jak i wszyscy,
ale pracują – Ooooo, w wielkim trudzie!
Kto nie dostrzega – jest w dużym błędzie.
Codzienne troski, walka o chleb,
bo takie życie po prostu jest.
Do Matki Bożej Królowej Morza
wiernie przychodzą każdego roku,
serdecznie witani przez Kaszubów.
Razem na wieki w zgodzie i trudzie,
takie są losy, że raz jest łatwo, a raz po grudzie,
lecz nie zaprzeczam – to oczywiste
jedni i drudzy mieszkają w Polsce
i fakty mówią – to wielcy ludzie.
Bez żadnej pychy, wręcz na kolanach,
z Bogiem na ustach, tworzą pomyślność
Ojczyźnie miłej ku chwale Pana.

Trzecia wersja:

My na północy, ród kaszubski,
a z drugiej strony Ślązacy mili.
Tam ludzie dobrzy, wielce życzliwi,
marzą, pracują w wielkim trudzie.

Codzienne troski, walka o chleb,
bo takie życie po prostu jest.

Do Mateńki Królowej Morza
wiernie śpieszą każdego roku,
gdzie wita Ich kaszubski lud.

Razem na wieki w zgodzie i trudzie,
bo tacy w Polsce są wielcy ludzie.
Z modlitwą na ustach, na kolanach,
proszą o pomyślność naszego Pana.