Na koniec życia,
każde stworzenie robi rozliczenie.
Dochodzi do wniosku,
że nasze życie wisi na cienkim włosku.
Żałuje tylko jednego,
za mało kochał człowieka najbliższego.
Kategoria: Wiersze
| Dodaj komentarz
Archiwum dla Maj, 2020
Odejdź proszę mam już dość,
jesteś nieproszony gość.
Łez już nie mam, rozum śpi,
zamknij za sobą szczelnie drzwi.
Kajdany rozerwę, kark wyprostuję,
powiem w oczy dlaczego pomstuję.
Żal mocno ściska serce i szczęki,
naprawdę dość mam tej gorzkiej udręki.
Już wyczerpane siły i zdrowie,
na próżno szukasz oparcia w słowie.
Nie o to chodzi by cię złudnie ratowało,
by nadzieję fałszywą od nowa dawało.
Odejdź proszę,
zamknij za sobą szczelnie drzwi.
Daj proszę nadzieję na dobre dni…
Kategoria: Wiersze
| Dodaj komentarz