Do nieba pójdziemy piechotą i nawet z wielką
ochotą. Ze sobą nic nie weźmiemy, tylko dobry
nasz czyn niemy. Czy drzwi nam otworzą nie
wiemy, ale dążyć tam będziemy. Kołatać długo
będziemy i dobrze będzie, gdy zrozumiemy,
że tym tylko otworzą, co dobro na tej ziemi
tworzą. Tym co miłość rozsiewają i o litość
wołają. Pyszni nie znajdą tam ukojenia i zostaną
zesłani do otchłani poprawienia. Ale nie nam te
wyroki wydawać. Inni będą oceniać, nagradzać
i wskazywać, gdzie nasze miejsce w wieczności
i gdzie nasza dusza na stałe zagości. Gabi
Kategoria: Wiersze