Czemu nie wierzysz serce moje,
w moje zdolności utajone.
Czemu Twa myśl tak płocha, nieufna.
Wierzyć trzeba, cieszyć się, radować
i kroku dzielnego dochować.
Twe zdolności jeszcze ukryte,
lecz przyjdzie czas, gdy zostaną światu odkryte.
Niech wierszyk ten będzie dowodem,
że wierszyk poprzedni też utworzyłam
mimochodem.
Już to kiedyś sprawdzałeś,
Twym cytatem pięknym,
którego dokończenie tworzyłam
nieustannie, do znudzenia
tyle było wersji jego utworzenia.
Więc dość już niewiary, dosyć i basta.
Twa siostra ma czasem myśl ulotną,
która niepostrzeżenie do wiersza urasta.
Człowiek to niedowiarek, jak biblijny Tomasz,
który, palcem sprawdzał Chrystusowe Rany.
Lecz i Jemu Jezus nie udzielił nagany.
W tym wszystkich i moja niech będzie nadzieja. Gabi

Kochać to znaczy wybaczyć,
kochać to znaczy dawać wiele,
kochać to znaczy, cierpieć wiele.
Nie oglądaj się za siebie, idź do przodu
ścieżką prostą, niech Cię nie zwiodą ścieżki kręte,
blask złudny, idź dalej i kochaj coraz więcej.
Lecz nie zagub się w tej miłości,
bo to prowadzi do zgubnej nieprawości, złości.
Wybaczaj nie 7, ale 77 razy i nie kryj dla nikogo
w sercu urazy. Ona niszczy człowieka biednego w żalu rozdartego.
Kochaj ludzi z całej siły, nie pamiętaj im słabości,
bo wtedy smutek w twym sercu zagości.
Dawaj radość wszystkim dookoła bo tego pragną, taka jest ich wola.
Cierpienia, rozpaczy nikt nie chce oglądać, bo serce mu krwawi,
a pomóc nie ma siły. Więc dźwignij się bracie,
stań na nogi mocno One cię poniosą gdzie tylko chcesz dojść,
do świata upragnionego, dobrego gdzie ujrzysz człowieka szczęśliwego.
Więc kochaj, kochaj dozgonnie, nieprzytomnie, na przekór wszystkiemu,
na przekór światu złemu. Gabi

Masz serce, pochyl się nad nim i dobrze wsłuchaj.
Ono w cichości i wielkim cierpieniu, czeka z utęsknieniem,
aż ktoś z czułością pochyli się nad jego problemem.
Przyczajone, skulone ciągle zawstydzone, czeka na gest czułości. 
W głębi rozdarte, smutek boleść w nim gości.
Serce tak czułe wzgardzone kwili cichutko i prosi
o zrozumienie. Ach jakieś będzie serca zdziwienie,
gdy ktoś odgadnie jego pragnienie. Gabi

Och Walenty, Walenty,
jakiś Ty niepojęty,
w opiece masz zakochanych,
przez świat nierozumianych.
Oni  świat widzą w różowych kolorach,
razem we wszystkich niedolach.
Och niechaj ten stan trwa na wieki,
lecz szybko przychodzi niestety.
Wszystko przeminie, czar pryśnie
i strumień narzekań tryśnie.
I nawet Ty św. Walenty tego nie powstrzymasz,
bo złość ogromna, żałości tak wiele
i tylko Ty strzeż mnie mój Aniele. Gabi

Na śledzika całe ciało fika.
Wszelki smutek z buzi znika.
Wszyscy bawią się wokoło.
Do północy musi być wesoło.
A o północy snem zmorzeni,
w ramionach ukochanego utuleni,
czekamy świtu trochę wyciszeni
i 40-dniowym postem będziemy utrudzeni. Gabi