Subscribe RSS

Archiwum dla Luty, 2010

Prima sort lut 07

I już po kolejnych urodzinach i już kolejny brat na
cmentarz odprowadzony! A Ty idź dalej
człowiecze utrudzony. A na twej twarzy
maluje się smutek nieutulony, a oczy twe zastygły
w jakimś nienazwanym bólu a serce jakoś zastygło
w bezruchu, ale idź dalej mój zuchu. Dla Ciebie
jeszcze droga nie skończona. Jakieś dziwne te
ludzkie osądy, które chcą być ważniejsze od
Boskich ale szybko zostaną zweryfikowane przez
kolejne lata. I brat człowiekiem będzie dla brata.
Bo tak Bóg chciał, by człowiek dla człowieka był
bratem a nie katem!
Nie człowiek będzie wydawał wyroki i nie on
będzie decydował gdzie będziesz stawiał następne
kroki. A gdy zakołaczesz do zamkniętych raju
bram, szeroko je otworzy i zawoła pójdź w me
ramiona synu ukochany. Już jest gotowy Twój
ostatni port i będzie wszystko „prima sort”. Gabi

Kategoria: Wiersze  | Dodaj komentarz
„Ale o co chodzi” lut 05

Wrzawa okropna, kłócą się wszyscy.
Wszyscy chcą mieć rację.
Wszyscy chcą być najważniejsi!
Aż ktoś z iskierką w oku krzyczy:
„Ale o co chodzi?”.
Czy o to, że ktoś zacietrzewił się w swojej głupocie?
Czy o głupoty, które pojawiły się w spocie?
Czy o to słowo niezręcznie wypuszczone w locie?
Czy o wielkie zadęcie, że tylko Ja mam rację?
Czy komuś odebrano, niekłamaną grację?
„No, ale o co chodzi” krzyczy ktoś z iskierką
w oku. I z wszystkich powietrze uchodzi jak
z wielkiego balona i ze śmiechu wszystko po
prostu kona. Atmosfera robi się wspaniała,
wszyscy pokładają się ze śmiechu a tylko
złość odbija się w dalekim echu. Gabi

Kategoria: Wiersze  | Dodaj komentarz
Marzenia lut 04

Marzenia trzeba mieć, bo marzenia to wielka
rzecz! Bez nich w biegu się zatrzymasz i nic
od życia nie otrzymasz! Trzeba marzyć i śnić
i z innymi chociaż myślami być!
Człowiek samotnie nie może żyć,
bo to ogranicza Jego byt. Trzeba do przodu biec
i nowe cele w życiu mieć. Trzeba rozejrzeć się
wokoło i zawołać: jakże tu pięknie i wesoło.
O spójrz na te piękne drzewa ośnieżone, na te
dróżki pokryte białym puchem, na te tafle lodowe,
każdego przyjąć gotowe I zapomnij o troskach
i kłopotach. I niech dusza Twa jak chorągiew
załomoce, gotowa do wielkiego boju z wszelkim
złem tego świata. I zobaczysz człowiek
z człowiekiem się zbrata. I zobaczysz wyraźnie,
kto jest Panem tego świata. Tak trzeba silnym być
i z innymi chociaż marzeniami być.
Tak trzeba marzyć, kochać i śnić! Gabi

Kategoria: Wiersze  | Dodaj komentarz