Tak, zaczytać się bez pamięci.
Wpaść na dobre w odmęty poezji,
i zgłębić każdy jeden wers,
by znaleźć w nim ukryty sens.
Można rozczulić się do łez,
smakować słowa jak deser
na srebrnej tacy podany.
Rozgrzać myśli skostniałe,
przytulić jak do mamy.
Bo w poezji jest siła wielka,
w niej tajemnica zaklęta,
przed którą nawet serce klęka.
Kategoria: Wiersze