Choć życie się toczy
jak „cios między oczy”.
Wyć się chce do księżyca
ale świat ciągle zachwyca.
Choć życie smaga Cię biczem,
rani ciało do krwi,
idź z podniesionym czołem,
do nowych, pięknych dni.
Stanie się cud.
Chleba będzie w bród.
Miłość się rozleje
jak gotowane mleko.
Płaczu nie będzie,
gorzkich łez też,
bo zabierze je bies.
Tany będą do białego rana,
zabliźni się każda rana.
Brat, brata do serca przytuli,
plany na przyszłość będą snuli.
Kategoria: Wiersze
| Dodaj komentarz