Odszedłeś.
Nic nie powiedziałeś.
Serce złamałeś.
Na nic prośby.
Na nic łkania
Ta lawina jest nie do powstrzymania.
Wszystko zalała.
Została tylko wielka rana,
która krwawi, boli, i pali.
Popatrz myśmy niczego nie dokonali.
Tylko popiół i zgliszcza po nas zostały.
A przecież miało być pięknie.
A przecież miało być tak wspaniale.
Spójrz do tyłu, czy warto było niszczyć,
to co tak dobrze się zapowiadało.
Dlaczego człowiek nie rozważy
” za i przeciw”,
tylko jak ćma na oślep leci.
Oczy mokre od łez, dusza łka,
a serce w posadach drży.
Kategoria: Wiersze
| Dodaj komentarz