Z całego serca Ci dziękuję,
żeś mnie od zguby uratowała.
Ostrzegłaś w porę, rękę podała.
W tamtej chwili stałam się taka mała.
Wielką lekcję pokory dałaś,
bo mnie i ludzi bardzo kochałaś.
Do dziś pamiętam, ten błąd,
który na samo wspomnienie,
w sercu wywołuje drżenie.
Jeszcze raz dziękuję.
Dłużniczką Twoją jestem
do końca mojego życia.
Życzę, aby każdy spotkał
na drodze swojego Anioła,
który w porę uprzedzi,
do porządku przywoła.
Kategoria: Wiersze
| Dodaj komentarz